بسم الله الرحمن الرحیم
خدای سبحان در آیات کریمه ی قرآن عشقبازی های خاص خود را دارد. گاه ظاهر، گاه باطن. جلوه گریهایی دارد. لسان هر وجه از وجوهش را فقط اهل آن می فهمند.
این دل عاشق هم در اندرون خلوت خود ببین چه باده ای از دست آن یار ستانده:
پرده ی اول:
*********
{ إنّ الله اصطفی آدم و نوحاً و آل إبراهیم و آل عمران علی العالمین }
{ ذرّیّةً بعضها من بعض و الله سمیعٌ علیم }
همانا خدای تعالی آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر تمامی عالمیان برگزید و برتری داد.
نسلی بودند بعضی از برخی دیگر؛ و خدای تعالی شنوای علیم است.
اشارات:
خدای تعالی در هیچ جای قرآن نفرمود آل آدم. یا آل نوح. ولی در مورد حضرت ابراهیم و عمران علیهما السلام فرمود: آل ابراهیم و آل عمران.
و ما اگر بر اساس سوره ی آل عمران، بخواهیم این آل عمران را تبیین کنیم، می شود خانواده و نسل عمران، پدر و عموی حضرت مریم علیهم السلام.
ک ما در این پست
اینکه در این آیه ی کریمه ی سوره آل عمران سخن از ذریه ای پس از ذریه ای دیگر می کند، این ذریه نهایتا ب حضرت صاحب امان روحی فداه ختم می شود.
پرده ی دوم:
**********
جریان بارداری مادر حضرت مریم و تولد حضرت مریم علیها سلام:
{ إذ قالت امرأت ُ عمران ====» وقتی همسر عمران گفت:
ربّ إنّی نذرتُ لک ما فی بطنی مُحرَّراً =====» پروردگارا همانا من آنچه در بطن من است نذر تو کردم؛ ک آزاد و رها از هر قید و بندی باشد.
فَتَقَبَّل منّی =======» پس از من قبول بفرما.
إنّک أنت السّمیع العلیم =========» همانا توی تو، آن شنوای علیم. }
ظرائف و لطائف این آیات این است:
اینکه حق تعالی اشاره ب عمران دارد و ب همسریت عمران، جای تأمل دارد.
مادر مریم سلام الله علیهما فرمود آنچه در بطن من است، آنچه در باطن من است را نذر تو کرده ام ک محرّر باشد.در بند هیچ قیدی نباشد. رها باشد و آزاد.
و این اسماء سمیع و علیم در آیه ی قبلی هم ک سخن از ذریه بود آمده بود. ارتباط سمیع و علیم بودن حق تعالی با ذریه چیست؟
ک حضرت ابراهیم علیه السلام هم وقتی دعا کرد برای فرزند و نسل و ذریه اش ب همین اسماء تمسک جست:
{ . إنّ ربّی لسمیع الدّعاء ربّ اجعلعنی مقیم الصلوة و من ذریّتی ربّنا و تقبّل دعاء }
نقش دعا، قبولی دعا، قبولی نذر، سمیع بودن حق تعالی.
{ فلمّا وضَعَتها قالت ربّ إنّی وضَعتُها أنثی }
هنگامی ک مادر حضرت مریم وضع حمل کرد، فرمود پروردگارا همانا من ک آن را از جنس مؤنث زاییدم.
ظرافتی ک در این آیه نهفته است اینست ک: نفرمود وقتی این دختر متولد شد. فرمود مادر، این فرزند را وضع حمل کرد. هرچه هست نقش مادری در میان است!
{ و الله أعلمُ بما وضعت }
و خدای تعالی داناتر است ب آنچه مادر مریم زایید.
{ وَ لیسَ الّذَکرُ کالأنثی }
و جنس مذکر همانند جنس مؤنث نیست.
ظرافت این آیه هم در این است که نفرمود جنس مؤنث همانند جنس مذکر نیست. در حالیکه اینجا محوریت بر مدار جنس مؤنث است.
یعنی آنچه در علم خداست چیزی است ک از عهده ی یک زن بر می آید نه یک مرد.
آن چیست؟
طبق آیات قبل، آنچه در علم خداست مربوط ب نسل و ذریه است ک اگر زن نباشد، نسلی و ذریه ای هم نخواهد بود. ضرورت ایجاد و بقای نسل ب برکت وجود جنس مؤنث است.
********************************
و اما استنباطی ک می توان از این آیات داشت:
بر اساس آنچه در پست یک
اینکه شمعون ک از اجداد حضرت نرجس خاتون بود، جزو آل عمران محسوب می شود؛ علم حق تعالی بر آن تعلق داشته ک نور وجود مقدس و نازنین حضرت صاحب امان سلام الله علیه از ارحام مطهره و اصلاب شامخه ی آل عمران در این نشئه ظهور یابد. پدر شمعون عموی مریم بوده و شمعون ک پسرعموی حضرت مریم است، وصیّ حضرت عیسی علیه السلام می شود و سالیانی بعد، دختری بنام ملیکه یا نرجس خاتون می آید تا حضرت آقا صاحب امان را ب دنیا آورد.
سلام بر آل عمران
سلام بر شمعون
سلام بر مادر مریم
سلام بر پدر مریم
سلام بر مریم مقدس
و سلام بر مهدی صاحب امان
(ثمره ی نذر مقبول زنی از آل عمران)
درباره این سایت